loki mezar başında

[b]loki bir mezar başına çiçek bırakmıştı ve çok duyguluydu mırıldanarak sana borcumu ödiyemem dedi ve baya bir hüzünlendi o sırada yanına birisi geldiğini hissetti(bulaşmayın mezarda ziyarete geldim kapışmayalım sadece konuşma cinsi olay olsun)

"Ve, kötülük tanrısı, Odin'in üvey oğlu, geçmişinden bir parçanın hüznüne kapıldı demek..." diye alaya aldı Cloak, gölgelerden çıkarak. "Ve gerçekten çok hüzünlü..." bir an mezartaşına bakıp durdu, "...Bir çiçek bırakabilecek kadar!" bunu söylerken, dudakları alayla kıvrılmıştı...

Bu söz mezar başındaki yaşlı bir adamın başını o tarafa çevirmesine neden oldu. Uzun uzun oraya bakan yaşlı adam, gözlerini kısarak aşalayıcı bir ses çıkardı. "Bir tanrıyla konuşanda kimmiş" dedi Magneto ve düzeltti "Mezara çiçek bırakan bi tanrıyla" Yaşlı adamın kahkahalırı ilgileri üzerine toplamıştı. Birden ayarak kalkarak pelerinli surete konuştu "Seni burda görmeyi neye borçlyuz.... Cloak"

"Uyuşturucu kaçakçısı bir grup gence ve bir tanrının çok dikkat çeken hareketlertine... Peki ya Erik Magnus'u, mutantların kendince seçilmiş liderini buraya çeken nedir?" yine sırıtıyordu, ama gülümsemesi bu sefer daha içtendi...

loki gidin başımdan dedi

"Benim ismimi ağzına almaya nasıl cürret edersin seni.." Magneto gözlerini kapattı. Elleri titriyordu. Mezara bırakmak üzere, elinde kalmış olan gülü düşürdü. O yüzündeki sert ifadenin yerini yorgun yaşlı bir adamın surat ifadesi almıştı. "Belki... bir gün... anlarsın" Magneto elini kalbine götürmesiyle, demir mezar çitlerine devrilerek yere kapaklandı.

loki onun yanına geldi ne oldu dostum dedi ve bir koltuk teleportladı sonrada magnetonun oturmasını istedi ve orada magneto kendine gelesiye kadar bekledi

-Edit By Day_Walker-

out:başkasının karakterini yonetemessin editliyorum

yaw yönetmedimki

out:magnetoyu oturtu demişssin eger mageneto oturmak istemiyorsa n'olcak

"Ben yardıma muhtaç değilim!" Magneto koltuğun ayak kısmını söküp fırlattı. "Ama bir gün siz olacaksınız!" Magneto elinde tuttuğu demir parçasıyla havalandı.

rp-dışı: sonuçta tanrı, yaşlı adamın tekini pekala kaldırıp sandelyeye oturtabilir, hele ki adam bilinçsizse...

"İyi olacak... Atlattığı diğer şeylere bakarsak, bu bir hiç!" derken Cloak'ın yüzüne yine alay hakimdi. Gerçi, bu lasfları kimi avutmak için söylediğini bilmiyordu. Bir tanrı, bir mutantın ölümünü neden önemsesin? İçinde bu lafları kendine moral vermek için söylediğine dair bir his vardı, halbuki amacı bu değildi.

Sonra, Magnus'un laflarını duydu. Kahkaha attı...

Bir adım atarak, gölgeye karıştı Cloak, pelerinin hışırtısı son kez duyuldu ve adam yok oldu.

out: ama oturmak istemiyorsa yonetemez degil mi ve adam oturmak istemiyor

rp out:ben onu oraya teleportladım